Bir saat sonra beyaz bir araba durdu, dayak yiyen pekekentlerin olduğu yerde, Esra'da arabadaydı. iki pekekent indi arabadan, biri dükkana gelip kartvizit bastırmak isteyenlerin diğeri, ötekisi Ahmet abiyi zorla arabaya bindiren diğer şerefsiz. içlerinden birisi haşat ettiklerimizin olduğu arabanın direksiyona, diğeri kendi geldikleri arabanın direksiyona geçti. Yola çıktılar, bizde takibe başladık. Onur'da, bende hiç konuşmuyorduk. Sadece saldırmak istiyorduk. Nerdeyse ülkeden çıkıcaktı şerefsizler. Bir buçuk saat takip ettik. Sonunda ufak bir bahçesi olan bir eve girdiler. Bizde kapıya uzak ama bahçenin kapısını görebileceğimiz bir yerde durduk.

Onur: Kaç kişiler sence?
Ayaz: Bilmiyorum kardeşim. Şu ikisini alalım, gerisi mühim değil.
Onur: Bunaldım lan. On dakika sonra eve yaklaşıcam. Evin içini kontrol edicem bakalım kaç pekekent var.
Ayaz: inşallah görürsün kardeşim. Kerhane mi lan acaba?
Onur: Bilmiyorum ama hızlı olmamız lazım. Sıkıntı çıkmadan halledip kaçmak zorundayız.
Ayaz: Kanka kerhaneyse kaç karı vardır içerde?
Onur: Bilmiyorum ki çok vardır.
Ayaz: Güzeller midir?
Onur: Güzellerdir.
Ayaz: Vay anasını satıyım yazık lan.
Onur: Yazık tabi oğlum.
Ayaz: Kardeşim adamlara bu kızları bırakıcaksınız lan çekelim. Bizi kızları kurtarmak isteyen müşterileri sansınlar. Ahmet abi yüzünden yaptığımızı anlamasınlar, karşımıza bir daha çıkmasınlar.
Onur: Aynen birader adamlar anlarlarsa bizimkilere zarar verir.

10 dakika geçmeden, Onur daha gözetlemek için bahçeye gitmeden önce adamlardan birisi dışarıya çıktı.