Evin içine sessizce girdim. Onur'un yalvarma sesi, geliyordu. Gözüm döndü birden aklıma gelmedi oyaladığı, koşarak girdim odaya Onur arkasını duvara vermiş ayaktaydı. pekekentlerden birisi, kollarını bağdaştırmış, Onur'a bıçak sallayarak korkuttuğunu sanıp eğlenen diğer pekekenti izliyor. Odaya girdiğim anda Onur pekekentin elindeki bıçağa atladı. Bende o sırada ayaktaki pekekente saldırdım. Bu sefer bayağı darbe yedim. Karnımda ve kaşımda sızı hissediyordum. En son şerefsizi kafa kola alıp yüzünü yumruklamaya başladım. Şerefsiz kendinden geçmişti. Sinirime hakim olamadım. Yumruklamaya devam ettim. Dokuz, on yumruktan sonra bıraktım. Bıraktığım gibi yere yığıldı. Oturup soluklanmaya başladım. Kafamı kaldırdığımda Onur adamı bayıltmıştı. Karnına oturmuş yüzüne yumruklar sallayıp, hırsını alamayıp yumrukların arasına kafalar yerleştiriyordu. Adamın yüzünün anasını gibti. Ben durdurdum. Yeter ölmesin dıbına koydun dedim ve Onur'u ayağa kaldırdım. Adamları arabalarına bindirip. Evi temizledikten sonra kapıyı kapadık anahtarı daire ikinin posta kutusuna koyup Fırat'ı aradım.

Ayaz: Kardeşim ben evden çıkıyorum. Eyvallah çok sağol. Anahtarı posta kutusuna bıraktım. Sıkıntı olur mu?
Fırat: Olmaz kardeşim. Erken çıkıyorsun. Hayırdır?
Ayaz: işler umduğum gibi gitmedi kardeşim.
Fırat: Üzüldüm kardeşim kısmet.
Ayaz: Aynen öyle kardeşim. Hadi eyvallah.

Adamlar arabalarında ölü gibi bayılmış bir halde yatarken, Onur Esra'yı aradı.

Onur: Gel adamlarını evimin kapısının önünden al.

Dedi ve kapattı. Onur'un arabayı sakladık. intikam almamış gereken iki kişi daha vardı. Esra Onur'un arabasını tanırsa takip edemezdik. Hatta saldırırlardı bile, leşlerimizi almaya gelenler. Benim arabaya geçip diğer pekekentlerin gelmesini bekledik.