/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 226.
    +5
    Tam bir sayfa daha çevirecektim ki Mete artık yeter kardeşim şimdi biraz uyuyalım kalktığımız da kalan kısmı da okuruz dedi. Mecbur kabul ettim amık bana kalsa uyumak istemiyordum ama vücut dayanmayacaktı artık o kdar hüzne ve uykusuzluğa. O günlerden sonra derin derin uyuyan ben yeniden uykusuz günlere alışmam oldukça zor olacak gibiydi.

    Son bir sigara son bardak kolamı da içtikten sonra Metenin gösterdiği yere yattım üzerimi felan değiştirmedim ha öylece yığıldım. Ağır içkili olduğuınuz bir gün eve geldiğiniz yattığınız gibi yüzü koyun serili verdim yatağa. Saat sabahın 6 buçuğuydu uykuyu bulduğum zaman.

    Birkaç dürtükle uyanıverdim. Hala uykusuz bir o kadar da sersemlemiştim. Uyandıran vefasız Mete biniydi. Kalk lan kalk kahvaltı hazırladım. istemeye istemeye kalktım Saat kaçtı ne zamandı hiç umurumda değildi. Kalktım yüzümü yıkarıp üstümü başımı düzelttim.

    Birkaç dakika sonra Masada bekleyen Meteye katıldım Mete vefasızı yine vefasızlığını göstermiş. Yemeğe benden önce başlamıştı. Çayımı doldurdum yemeğe başladım amık Meteye bakmadan sadece karnımı doyurmak için yiyordum.

    Derken Mete elimi tuttu. Tamda zeytinlere uzanırken. Ama bir tuhaflık vardı, tırnakları uzun ve sivri elleri ise et renginden çok bir cesedin ellerine benziyordu. Kafamı çevirdim. Mete odaklanmış bana bakıyordu amık Gözleri simsiyahtı, öyle gözünün aklığı felan yoktu lan bildiğin simsiyahtı saçlar havalanmış oraya buraya uçuşmuştu. Yüzü kırış kırış sanki 70 yaşındaki dedelerin yüzüne dönmüştü yüz kasları sanki bir kaç aylık cesedin kasları gibi hafiften çürümüştü.

    O an onu görür görmez hiç hareket etmedim amık refleks olmuş artık amık normal karşılıyordum böyle şeyleri düşündüğü tek şet kıprdamazsam belki birşey yapmazdı.
    Korku değil artık tamamen rahatsızlık duymaya başlamıştım. Yeter diyordum içimden neler gelecekti daha başımıza.

    Neyse ama düşündüğüm gibi olmadı kıpırdamadım ama o yinede dev ağzını açtı ve masa da bir şey aldı ve tam karşımda salladı.

    Aman Allah'ın bir göz masadan çürümüş elleriyle bir göz almıştı amık. Benim yüzümdeki dehşetten mutluluk duymuş olacaktı ki tebessüm ederek ağzına attı gözü ve çiğnemeye başladı lanet mahluk.

    içime dolan korku ve nefretle hemen masaya baktım biraz önce peynir yediğim tepsinin üzerinde şimdi Teonun bir gözü oyulmuş çürümekte olan kafası vardı. Kalbimi ele geçiren dehşet ve adrenalinle hemen ayağa fırladım ama Mete bu hareketimi beğenmemiş olacak ki. Anlamadığım bir kaç kelime söyleyip beni olduğum yerden havalandırıp karşı duvara sabitledi. Amık hareket edemiyordum bir yandan da ölesiye korkmaya başladım ne kadar hareket etmeye çalışsam da sanki vücudumdaki her hücreye binlerce ton ağırlık yüklenmişcesine kendimi ağır hissediyordum.

    Mete korkutucu bir hızla masadan kalkıp tam karşıma geçti. Eğilip bükülüyor her hareketinde iğrenç bir kemir kıtırtısı seni yükseliyordu eklemlerinden. Ağzını yılan gibi açtı ve binlerce erkek ve kadın sesinin aynı anda çıktığı ses telleriyle konuşmaya başladı.

    -Benden kaçacağınızı mı sandınız? Ben zaten konuşamıyordum konuşsam da cevap veremezdim, vermezdim zaten ne diyecektim ki
    -Ahahahahaha. çok korkutucu cızırtılı ve yankılı bir kahkaha attı.

    Bir an da o korkunç kahkahayı bir ses kesti derinden gelen bir ses. Her yerden yükselen bir ses. Allah'ın daveti böldü ifritin zafer dolu kahkahasını. Kudretliydi fakat bilmiyordu ki asil zafer inananlarındır.

    Allah-u Ekber, Allah-u Ekber... ...

    Beni bu dehşet verici kabustan Akşam ezanı uyandırmıştı.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster