+Yemeğinizi bitirdiyseniz kalkalım, dedim hemfikir olup bitirdik dediler hesabı ödemeye gittiğimde Mert ne kadar ısrar etsede ben ödeyip, arabaya geçmelerini söyledim yanlarına gittiğimde sinema muhabbeti yapıyorlardı son sinemalar kalmıştı herkesin ısrarı ile bir avm'ye girip sinema izlemek herkesin ortak kararı oldu biletleri almıştık günün son sinemalarından birine girdik, Mert ile Duygu yan yana oturmuşlardı ben ile Ahsen bu durumda yan yana oturacaktık ki Mert'e bi ara yanıma gelsene demeyi bile düşünmüştüm utancımdan sinema başlar başlamaz Mert ile Duygu yiyişmeye başladı ben hafif bir sesle
+Aile var arkadaşlar lütfen dikkatli olalım, dedim ki Ahsen'in yüzünde masum bir gülücük belirdi (düşündüğünüz gibi olmadı beyler bende sinemaya giderken belki bir yaklaşma olur dedim fakat uslu uslu sinemamızı izlemiştik) çıktığımızda saat geç olmuştu Duygu ile Ahseni evlerine bırakmak gerekiyordu ne kadar kendileri ısrar etseler'de biz gideriz diye Mert ortaya tepkisini koydu bana bir şey demek düşmezdi Mert'in sevgilisi var iken, Duyguyu evine bıraktığımızda 1-2 dakika Mert ile Duyguyu arabada beklemek zorunda kaldık Ahsen ile Mert arabaya bindiğinde, Ahsenin yanında yapılacak bir espri olmasada
+Afiyet olsun Mert bey, Ahsene baktığımda ise gülmeye başlamıştı Mert hafif bir utanma ile
-Ne afiyet olsunu bee, demişti ki biz çoktan anlamıştık neler olduğunu Ahseni evine bırakmak için getirdiğimizde Ahsen, bana
---Teşekkürler esnaf, iyi geceler demişti ki yüzümde saf bir mutluluk belirdi...