ecem mesajıma dönmedi, aradım açmadı, bir daha aradım...
ecem açınca masadan bizim çocukların yanından kalkıp arkalara gittim.

ben; iyi misin...
ecem; evet neden arayıp duruyorsun.
ben; merak ettim.
ecem; dur tahmin edeyim, eylül imkansızdı, seni affetmez sanıyordun, o yüzden çekici geliyordu, seviyorum zannediyordun, sonra o imkansızlık ortadan kalktı, öpüşüp koklaştınız bir baktın istediğin eylül değil ecemmiş?
ben; yok öyle bir şey.
ecem; var öyle bir şey... cesur ol.
ben; cesurum...
ecem; kavgadan kaçmıyorsun, mertsin sertsin ama benim karşımda ufacık bir oğlan çocuğusun hala...
ben; kapatıyorum...
ecem; tıpış tığış geleceksin alan ama gelme sıkıldım senden, istemiyorum.

kapattım... çatallı dili yine iş başındaydı...

para suyunu çekmişti, otele dönüp eşyalarımı aldım ardından kalacak bir yer lazımdı,
düşündüm ve aklıma ihtiyar geldi, üsküdardaki 2 katlı ahşap evine gitmek üzere yola çıktım...