Bir gün tasavvufi bir neyzenin yanına Ankara Ulus pavyonlarında calan bir sazcı gelir. neyzen der, ne yaparsın bu kötü ve dokulen harabede? sen iyi bir sanatçısın. bu yeteneklerin ile cok para kazanabilirsin der. neyzen gayet mütevazi bir sekikde : genç adam, der. dunyalik icin ahiretimden mi vazgeceyim? diye sorar. Allah in bana verdigi bir yetenektir muzik ve ben bana verdiği bu yeteneğin sinavina tabiiyim der. bana verileni, bana veren yoluna... diye ekler. sazci bu sözlerden etkilenir. peki der, benim kaderim neye tabii, sinavim ne?

Neyzenin ağzından o sihirli sözler dökülür: Tele tabii

Edit : poo ya selamlar