En son sabah ezanını hatırlıyorum, sonrasında bebekler gibi uyumuşum. Sahab biri dürtüyordu başımda Teo ağzını aça aça gelmiş yanıma "rüyanda mı gördün pezo" dedim buna bu da "açım aga" dedi "lan anan mıyım ben Metenın yanına git o bakar sana" dedim ( Not: Meteyle Teo çok iyi anlaşır beyler bir dediklerini iki etmezler o derece) Neyse beyler bu paytaklaya paytaklaya indi aşağıya bu gittikten sonra beni de uyku tutmadı kalktım mini dolaptan bir kutu şeftali suyu alıp bir sigara yaktım hemen orada sigaramı da içtikten sonra indim aşağıya.
.
.
.
.
Bizim bebeler kahvaltı hazırlıyordu. Kahvaltı dediysem de saat 12 olmuştu.
-Günaydın beyler
T:Sanada günaydın birader
M:Eyvallah
A:Günaydın gardaşım

Birden kolundan biri çekti beni koridora. Murat gözlerime korkuyla bakıyordu.
-Lan bana oyun mu? yapıyorsunuz
-Lan ne oyunu hala dünün etkisinde misin?
-La ne etkisi amık lan sana seni gördüm diyorum anlamıyor musun?
-Ya içme şu zıkkımı ya da ağzınla iç ben yukarıdaydım
-Kendimi kaybetmedim ne gördüğümüzü biliyorum elinde fener gibi bir zımbırtıyla etrafta fink atıyorsun la huur.
-Eeee giberim ha diyip kolumu kurtardım
-Salaklaşma bundan da kimseye bahsetme diyerek geçtim tekrardan salona ve masaya oturdum bir süre sonra Muratta girdi içeriye yüzünü yıkamış öyle gelmişti. Elamanın korkytuğu her halinden belliydi. Büyük ihtimalle de sabaha kadar kabus görmüştü.

Abdül: Beyle dün bir rüya gördüm ya
Teo: Hayırdır inşallah bilader. bunu derken hala ağzındaki salamı parçalıyordu.
Abdül: Kanka kanın üzerinde yüzen altınlar gördüm bir tahtanında üzerine bir bıçak saplanmıştı ama pastan artık turuncu olmuştu bıçak birde cevşen gördüm bakır işlemeli bir çevşen.
.
.
.
Çevşen kelimesini duyunca benim yediklerim boğazımda duruvermişti. Eve takmam gereken çevşeni getirmemiştim. Demek Muratın gördükleri gerçekti. Ya Abdül'ün rüyasına ne demeliydi ha.