bara girdik ecemle, tufan taha eda eylül oğuzhan hepsi oradaydı, konuşabilmek için onları da aldım çıktık, söğütlüçeşme'Nin oradaki köprü altına geçtik... eylül telefonda umut'Un beni de harcayacağını söylediğininden bahsetti.

umut'Un bu kadar özgüveni nereden geliyor diye sorunca, eylül de 'ipsiz sapsız arkadaşlar edinmişti son dönem,' diye cevapladı... kendisine arka bulunca nasıl da erkekliği tuttu diye sinirlendim... köpürüyordum, deli danalar gibi adımlayıp olay hakkında sorular soruyordum...

ecem; alan yeter (diye bağırdı) kendine gel... tama bakılır bir çaresine.
oğuzhan; hacilar yine birleştik ya harika hissettim.
eda; ya bir sus oğuz ya... yeri mi edilecek laf mı?
taha; alan napacağız abi?
ben; ben biliyorum yapacağımı.
ecem; sen polis misin, batman misin, ara 155'i gelip alsınlar.
ben; sonra ne olacak? darp yok bir şey yok eylül'de ,ki gün sonra salarlar, siciline bile işlemez...
eylül; alan ben korktum ama tamam iyiyim, biz bulaşmayalım...
tufan; çoktan bulaştık umut arıyor.