Okullar açıldı.

Ama hiç bir şey düşündüğüm gibi gitmemişti. Yurtta üst devrelerin devreciliğini gördüm. Geneli zengin ve ukala olan sığır sınıf arkadaşlarımın zulmüne ve aşağılamasına katlanıyordum. Tek başıma ve sürekli itilerek geçirdiğim dönem içerisinde sanırım bir ara çıldırdım bile sayılır.

intihar etmeye kalktım ama içtiğim hapları kusarak çıkarmıştım. Ölmemiştim. Kendimi öldürememiştim. Yutmamla çıkarmam arasında belki 1 dakika bile oynamamıştı.

ilk sene bitip eve döndüğümde dedem halime çok üzülmüştü.

52 kilo gittiğim okula 40 kilo olarak dönmüştüm. Saçlarım dökülmüştü ve üsttelik ders notlarımda çok iyi sayılmazdı. Dedemin ısrarları sonucunda kentimdeki bir düz liseye başladım. Burada daha mutluydum tamam pek arkadaşım yoktu ama itilip kakılmıyordum.

Beyler şimdi size hayatımı değiştiren anımı anlatacağım.