Çok geçmemişti ki çocuk birden dedemin kucağına yığıldı ve öylece kaldı uyuyor gibiydi. Dedem sonrada açıkladı; karanlık ve izbe yerlerde tuvaletinizi yapmayın destur demeden tuvalette bile girmeyin dedi.

Ürkünç bir olaydı bu çocuğun başına gelen küçük bir hata sonucu vücudu çok yorulmuş dedeme erken gelmeseydi kalıcı zararlarda alabilecekmiş.

Aklım almıyor fakat her gördüğüm hastada daha da pgiboloji sıkıntıya giriyordum.

Neyse beyler çayı getirdim çocuk uyurken dedem aileyle muhabbet etmeye başladı.

Adam işsizmiş, kadın ufak tefek ev işlerinden gelen paralarıyla evi geçindiriyormuş. Kentin yaşamı onlara çok kötü vurmuş. Kadınında erkeğinde yüzünde mükemmel bir masumiyet vardı. Aşıktılar belliydi fakat parasızlık bellerini bükmüştü.

Çaylar yudumlanıyor gözler doluyordu.. Kızın (Ayşenur abla) babası kızı vermemiş, Yakup abide nasıl olsa iş bulurum geçiniriz diyerek kızı köyden kaçırıp buralara gelmiş. Başta her şey çok iyi gidiyormuş, Yakup abi madende çalışıyor Ayşenur ablada ufak tefek işlerle eve katkı sağlıyormuş. Rasul doğmuş ama Ayşenur ablanında babası onların izini bulmuş. Nüfuzlu adam tabi attırmış Yakup abiyi işten.

Ama boyun eğmemiş birkaç ufak işe girmiş fakat dikiş tutturamamış.

Dedem dinliyor sürekli kafa sallıyordu. Kadife açık mavi gömleğinin cebinden kısa mavi 2001 marka sigarasını çıkardı yaktı bir tane Yakup abiye de uzattı.

Ardından da bana ben salaklaşmıştım dedem nasıl olurda bana sigara uzartırdı geri çevirdim ama o bana bakmayarak paketi tekrar salladı bende bir tane aldım ve yaktım.

içim burkulmuştu ama dedeme olan hayranlığım biraz daha artmıştı. Neyse beyler uzun lafın kısası. Dedem şehrin merkezinde ki 3 evinden birini bu aileye bağışladı. Yaşadığı sürecede çocuğun okuduğu her sene içinde bir miktar para vereceğini söyledi.

itiraz etselerde dedem bir yolunu bulmuş kabul ettirmişti. Sonradan öğrendiği kadar da Yakup abi madene tekrar girmişti. Büyük olasılıkla da dedem onu işe sokmuştu.