Dedemin yüzü birden ekşimişti duymak istemediği bir şeydi bu herhalde. O zamanlar aklım almıyordu bu tip şeyleri sonraları dedemle takıla takıla bunun ne kadar illet bir şey olduğunu anlamıştım. Farklı boyutlardan 2 canlının birbirine aşık olması.

Dedem düşünceli düşünceli salonun ortasında bir şeyler mırıldanıyor ama kimse duymuyordu.

Osman abiyi yanına çağırdı o ben ve dedem dışarı çıktık. uzunca bir salonumuz vardı 2 katta sedirlerden birine oturduk. Dedem zar zor çıkan bir sesler Osman abiye döndü ve anlatmaya başladı..

-Bak oğlum bu bir ifrit hem de kökeni eskiye dayanan bir taifenin mensubu. Üstelik bu cin bir büyüyle de değil bizzat kendi nefsiyle karına bağlanmış. Onu ikna etmek o kadar kolay olmayacak.

-Hocam ne gerekiyorsa yapalım kurtaralım yeter ki leylayı. diyordu gözyaşlarını zor tuttuğu belliydi. Ağlamamak istiyordu ama boşunaydı.

-Bak oğlum şimdi bana 1 metrelik 3 tane ayna lazım ve gece yarısını beklememiz lazım. Sen şimdi bana git 3 tane ayna bul.

Osman abi apar topar çıktı saat 9 civarlarıydı.