Sevdiğim insanlarda dikkat ettiğim şeylere onun için de etmiştim. Yine numaralaşamamıştık. Çünkü telefon kullanmıyordu. Telefon kullanmaması biraz bana garip gelmişti. Temelinde salak saçma insanların birbirlerinin egolarını "çok tatlı olmuşsun" gibi yorumlarla şişirdiğini düşünüyordu. Haksız değildi.

Sen de telefon alırsın ve instagram kullanmazsın dediğimdeyse "bir amaç sonuç ilişkisi var. Telefonun bir amacı artık haberleşmeden çok insanların günlük hayatlarından vakit çalmaya yönelmiş durumda. Eğer insanlar telefonlarını bırakır da gerçek yaşama dönerse daha mutlu olurlar" dedi

"sen mutlu musun peki? Bunca insan yanılıyor da bir tek sen mi haklısın" diye sordum

"ben haklılığımı ilan etmiyorum. En başarılı olduğum konu olarak birilerini eleştirmek olduğu için biraz da öyle. Bir doğru diğer doğrunun doğruluğunu.." derken

"hayır sen cevap ver. Mutlu musun?" dedim

"Mutlu sayılmam ama mutluluk derecek yüksek olmadığından. Ben birileri için çok önemli değilim. Vazgeçildim ve kandırıldım. Hatta sana şöyle söyleyeyim; belki de doğruluk nedir sorusunu birileri ile konuştuktan hemen sonra sormam lazım kendime" dedi

"nasıl yani" dedim

"Kafaya takılacak bir şey var diyelim mesela. Atıyorum telefon kullanmayı çok doğru bulan birisi ile karşılaştın. Oturdun sohbet ettin. Eğer sen kendi kafanda, ulan bir haklı sizsiniz, insanlar kibirli ve şerefsizdir demek yerine; yaşasın benden farklı düşünebilen birisi. Bunun söyledikleri doğru olabilir, bunu doğru bir şekilde değerlendirip doğru olanı bulabilirim demeli"

"Anladım" dedim

"Anlamadın. Neyse yarın bu saatte burada.. Görüşürüz" dedi ve ayağa kalktı. Giderken arkasından bakmak yerine gökyüzüne baktım. Bulutlar evet. Bulutlar gayet güzellerdi.