Üst edit: Hikaye bitmiştir arkadaşlar, dinleyen dinlemeyen fakat biteseye kadar benimle olan arkadaşlara ayrı teşekkür ediyorum.

Okuldaki ilk günümdü, Üniversiteye başlıyacağım için heyecanlıydım aslında bu heyecanı bir önceki sene yaşamak isterdim fakat annemin ölüm haberiyle 1 sene kendime gelemedim, babam her konuda çok iyi bir adamdı her zaman anlayışlı karşılardı beni artık hayatımda o geri kalan 1 senede babam annem, abim, arkadaşım olmayı başarıyordu.

Bana gelirsek geride kalan hayatımda Üniversiteyi kazanmaktan başka pek bir başarıya sahip olduğumu düşünmüyordum, sınıfta arka sıralarda bir şeylerin farkında, tip dersek normal biri kimisine göre yakışıklı olan biriydim fakat Üniversiteye başlamama rağmen bir ilişkiye girmemiştim nedenini sorarsanız bir çok fırsatım oldu fakat tam Lise 4 gibi zamanlarda annemi kaybettiğim için hayata tamamen küsmüştüm, okula başlamadan önceki gece babam yine en yakın arkadaşım olup yanıma gelmişti.
-Esnaf bak 1 senedir adam akıllı evden çıkmıyorsun sürekli odana kapanıksın ben baban, abin olarak artık bunun değişmesini istiyorum yarın okuluna git yeni arkadaşlar edin ve kendine çeki düzen vermeye başla
(Gözlerinin içine bakarak)
+Tamam baba
diyebildim çoktan anlamıştı annemin ölmesinin beni çok etkilediğini...