tema; https://www.youtube.com/watch?v=a834YQdUTkE

ecem telefonla ömer'le arayı iyice ısıtıyor, karşısında sesini duymadan hareketlerini izliyorum,
kafamda bir dolu düşünce, ben ne ara satmıştım ruhumu ecem'e, hani acıtıp bırakacaktım,
ne ara bu kadar yalnız kaldım, hatırladım hayat bana mı ait, grubum, çocuklar, uzak geliyorlardı, başka bir hayatın yansıması gibi, sonbahar sabahına tutunmuş kış güneşi gibiydi ecem, sıcak olması gerekiyordu ama değildi, şefkatli olması gerekiyordu, beni iyileştirmesi gerekiyordu, ecem'in hareketleri, yapmacık gülümsemelerini izledim ömer'le konuşurken, rönesans döneminden bir tiyatro gibiydi,

o sabah ömer'le buluşmak üzere hazırlanıp çıktı...