Garipsesem de ses cikarmadim, ilk gunu fazla gec olmamak sartiyla disarda dolasarak gecirdim. Bi iki kiz kestim kahvede takildim derken hava iyice kararmaya baslamisti. Ciktim odama bizimkiler kagit oynuyordu. Selam verdim Aykut disinda kimse almadi. Garip cocuklardi hepsi dusunmeden edemiyordum acaba ateistler mi diye. Tamam ben de inanmiyordum ama geleneklerime bagli biri oldugum icin ortama girerken selam verirdim adet yerini bulsun diye, o gunden sonra hic selam vermedim...

Zaman cok yavas akiyordu sanki, unide bi kizla aram iyi olmustu, adi Naz'di, benim ilk goz agrimdi. Bir gun kantinde yakin arkadasi Sinemle konusurken gordum onu, tanismak icin yanina oturdugum masadaydi. "Selam kizlar" "Selam Sinek, biz de tam senin hakkinda konusuyorduk" Sinem boyle diyince heyecanlandim tabi. "Neymis hakkimda konustugunuz sey?" "Ya Naz diyor ki.." Naz bunun omzuna vurdu hafiften, gormemezlikten geliyorum tabi. "Ya diyorum ki vizeler yaklasmadan lunaparka gidip kafa mi dagitsak?" Havalarda ucmama ragmen belli etmemeye calisiyordum, onun da bende gozu vardi iste. Kabul ettim, erken cikip fazla yakinda olmayan lunaparka gittik. Her yolculugum bu sehri yakindan tanimama sebebiyet veriyordu. Harika bir gun gecirmistik, Naz'in evi burda oldugu icin onu evine kadar goturdum, Sinemse taksiyle kendi evine gitmisti. "Her sey icin tesekkurler Sinek harika bir gundu" "Asil ben tesekkur ederim sayende kafa dagittik" Tebessum edip arkami donmustum tam gidiyordum ki "Sinek"diye bi ses duydum, arkama dondugumde Naz yanima ufak bir buse kondurdu, kizarmisti. Beyaz tenli oldugum icin ben daha da kizarmistim, liseli agiblar gibiydik, onun da ilk ciddi iliskisiydi. Ucarak yurdun yolunu tuttum...