insan bir yerden sonra o kadar çok sevmek istiyor ki o birlikte olduğu kaşarlara bile sevgili gözüyle bakmak istiyor. O kadar acı bir şey ki bu beyler, ilk seferinde yatağınıza giren kızı sevmeye "çalışmak", ama buna bile razı oluyorsunuz. Kız her gün başka bir erkekle, başka birinin evinde ama merak etmek, sahip çıkmak istiyorsunuz. Ve lanet olsun ki bu olayı yaşamak zorunda kaldım.

Bir kızla tanıştım, kızın nasıl bir kız olduğunu bildiğimden ona göre şerbet veriyordum ancak konuştukça hoşuma gitti. Kızla kendimi çok farklı bir ilişkinin ortasında buldum ama kendime yediremedim.

Ama belki de o da benim gibi sevemiyordu artık, belki o da acısını böyle hafifletiyordu. Bir sebebi vardı belki geçerli olabilecek, ben kimim ki onu yargılayabiliyordum. Bende bir erkek huursuydum, onu bunu oynatıyordum sonuçta.

Kendimden uzak tutmaya çalıştım kötü davrandım ancak o yine de neden böyle yaptığımı sordu. Derdimi halimi sordu, dinleyebileceğini söyledi ve o an cidden çok kötü oldum. Onda bulunan sıcaklığı kimsede bulamıyordum, yine de onunla sevgili olmadım.

Evime gelmek istedi, geldi de.

Çok güzel öpüşüyordu, her şeye çok hakimdi ve ben oldukça tecrübesiz kalmıştım. Boynumu, kulağımı, göğsümün üstlerini sıcak sıcak öpüyordu. Bir süre sonra hakimiyeti sağlamak adına ben üste geçtim ve tek kolumdan destek alarak ona yüklenmeden öpmeye başladım. Tişörtümü çıkardı, tişörtümü bir kenara attı ve şehvet hat safhadaydı. O gün hiç bir şey yapmadık, 1 saat öpüşüp elleştikten sonra bıraktık ve uzandık. Çok hoşuma gitmişti, ancak aklım resmen ikiye bölünmüştü.

Duygularımla hareket etmek istiyordum ancak beynim o işlevi kapatalı çok olmuştu.
Mantığım ise olmayacağını söylüyordu.