sabah beraber bahariye böreğe gidip kahvaltı yaptık, sigaraları ateşledik.

taha; oğuz hacı sen niye bana burdun hakikaten.
oğuzhan; alan dövüşcü adam giberdi belamı.
tufan; ahahahaha adam dürüst en azından beyler.
ben; oğuzhan özür dilerim kardeşim sınırı aştın.
oğuzhan; gibmişim sınırı, bir bira alırsın ödeşiriz.

saat sabah 10'a dayanınca eda'yı aradım...
hiç uyumamıştım, eda'yı kadıköy'e çağırdım...
buluştuk eylül'ün evine gittik...

eda kapıda duracak eylül'ün babası gelirse beni arayacak ben de erkenden çıkacağım.

eda yukarı çıktı 10 dakika sonra aşağı indi, tamam çık ben buradayım dedi...
'gerçekten esaslı kızsın keşke oğuzhan'dan fazlasını bulsan' dedim...
teşekkürü sonra edersin dedi ve uçtum... bildiğin uçtum.

eylül zaten kapıda bekliyordu öyle bir sarıldım ki canı acımış olabilir aynı şekilde o da var gücüyle sıktı boynumu, koklayarak öptü, noldu anlat dedim...

+aslında babam inanmadı o şerefsize ama yine de incindi
-kız babası sonuçta normal ama inanmamasına rağmen abartmadı mı?
+umut yüzünden değil ki bu cezam, umut sebep oldu ama tartışmada ben çok ileri gittim,
babamı ittim dedi... umut'U öldürücem diyordu, umut'u savundum ona delirdi.
-niye savunuyorsun eylül?
+alan salak mısın babam gereksizin biri için katil mi olsun...
-neyse güzelim, bu hapis hayatın bitince bekliyorum seni.
+tamam zaten yumuşuyor diye cevapladı...

derken eda'dan mesaj geldi, mehmet amca otoparka girdi arabayla dedi.

eylül;aşkım hadi çabuk.
ben; inersem karşılaşırız saçmalama.
eylül; off.
ben;alt kata ineyim asansörle gelir.
eylül; bazen merdivenden çıkar offf...
ben;halledicem dedim bun içeri itip kapıyı kapattım.