tam bir hafta eylül'den haber alamadım, telefonu kapalıydı, babası muhtemelen elinden almıştı, okulda da yoktu, diğer bini de bulamadım...
o haftaki sahneyi de iptal ettim... resmi olarak depresyona gireceğim için bununla ilgili bir devlet kurumu aradım, başvurusu falan olmalıydı amk.

çok kararsız kalsam da basıp evine gittim motorla...
1 saat kadar cdıbının önünde bekledim belki bakar diye, ama oda ışığı da kapalı.
baktım ışık yandı ufak bir taş aldım attım...

eylül çıktı, hissiz bakıyordu ama yine de bir tebessüm etti beni görünce.
deri ceketimin fermuarını kapatıp, görevimiz tehlike havasına girip başladım camı önündeki ağaca tırmanmaya... eylül de gülümseyerek ve korkarak fısıldadı 'napıyorsun ya in'

ağacı büyük bir azimle tırmanıyorum saat gecenin bilmem kaçı derken,
girişin üstündeki teyzenin balkonda olduğunu ve tam bel hizamdan yüzüme kilitlendiğini gördüm...

aman teyze yaman teyze demeye kalmadan bu gibişmiş danalar gibi bağırmaya başladı,

hırsız hırsız hırsııııızz...
senin ananı gibeyim ben teyze diye içimden geçirsem de oradan çimlere atladım, eylül'e son bbir baktım o da korkudan camı ve ışığı kapatmıştı, babası görür diye...

motorla gelirken nasıl söyleniyorum, etmediğim küfür kalmadı şansıma.