içeride fazıl ile göz göze geldik. Biraz sinirlenmiş gibiydi ama yine de hoşgeldin derken samimi gözükmeye çalıştı. içerisi baya kalabalıktı. Normalde böyle kalabalık ortamlarda sigara dumanından göz gözü görmez ama burada adeta bir ferahlık söz konusuydu. Ter kokuyordu evet ama sigara ve esrar kokusundan daha rahat bir ortam vardı. insanın gözü ister istemez kadın arıyordu. Evet şaşıracaksınız ama içeride kadınlar da vardı. Mutfakta kara çarşaflı kadınlar vardı. Ellerinde eldiven ve gözleri de dantelle kapatılmıştı. Biraz şaşırtıcı bir durumda kalmıştım. Bizim fazıl nerelere takılıyordu diye içimden geçirdim ve salonda insanların tiplerini incelemeye başladım.

yarım saat geçti bir şeyh geldi. Bembeyaz sakalları olan ton ton birisiydi. Geldiğinde hemen benim oturduğum yerin karşısına oturdu. Yerde oturuyorduk. Salonda sadece minder vardı.

Şeyh konuşmaya ve bir şeyler anlatmaya başladı. Fazılı uzun dakikalar oldu görmemiştim. Gergindim ve kimse bana sen kimsin demedi kapıdan girdikten sonra. Adam araya arapça şeyler sıkıştırıp bir şeyler anlatıyordu ve ben pür dikkat orayı dinliyordum.