Ama artık hiç bir şey hissedemiyorum beyler, anlatacaklarım benim merkezimde gelişen ilişkilerim ve bu ilişkilerde kazandığım deneyimlerdir.

ilk sevgilim 15 yaşında oldu ve ben her şeyimi onunla yaşadım. Onunla gezdim, onunla dolaştım, ilklerimi onunla yaşadım kalbimi açtım. Canımı verecek noktaya geldiğim zamanlar oldu, kör kütük sevdim. Onunla sokakta olsam da mutluydum, çok güzel bir mekanda olsam da. Onunla öpüşmek bile her şeye değerdi, ona dokunmak, onunla sevişmek harikaydı. Saatlerce öpüşürdük beyler, saatlerce birbirimizi izlerdik yatakta.

Daha sonra o yaşta bir insanın kaldıramayacağı çok çirkin olaylar yaşadım. En yakın arkadaşımla aldattı, onunla bununla öpüştü ve bir yandan peşimi de bırakmadı. Çok şey çektim ve erken yaşta güvensizlik problemi yaşamaya, kimseye bir şeyler hissedememeye başladım. Daha sonra gibtir ettim hayatımdan, intikamımı da aldım.

Ve değişmeye başladım, duygusuz, sırf menfaati için insanlarla birlikte olan birisi oldum. Bu durum beni canavarlaştırdı.

Daha sonra bir kaç sevgilim oldu ama sadece hayatımda iz bırakmayı başarabilmiş kişilerden bahsedeceğim.

devam ediyorum...

edit: anlatacaklarım devam ediyor, ikinci sayfada bitti zanneden arkadaşlarım için söylüyorum.

edit2: yalan, kurgu diyen arkadaşlar bu kadar mı yabanisiniz. Yalan olacak bir şey yok asosyal olmayan azıcık özgüveni olan ortalama bir insan hayatında böyle şeyler yaşayabiliyor haberiniz olsun. Tabii siz zütünüzü bilgisayardan kaldırmadığınız için inandırıcı gelmiyor.