Annemle birlikte , yorucu bir ayakkabı alışverişinden sonra eve gitmek için durağa yürüyor idik. Evimize gitmek için iki durak vardı ;birisi otobüs, birisi minibüs durağı ,biz otobüs durağı olan yerden minibüse binecekik ,böylede fantazileri olan bir aileyizdir.

Minibüs durağı yukarıda, biz ordan aşağı iniyoruz, otobüs durağına gitmek için neyse Velhasıl-ı Kelam minibüs durağında hani böyle minibüsün önünde bekleyip bağırırlar ya kadıköy, Üsküdar, Çankaya cart curt, o adam bağırıyor aynen şöyle : sarigayzi sanandreaas, başta aldırış etmedim sonra taşşak mı geçiyor lan bu adam dedim ,devam ediyor sarigayzi sanandreaas, dayanamadım yanına gittim .

S.a dayı dedim almadı selamı neyse" bu araba sanandreasa gidermi "dedim evet dedi, duygulandım, o an annemide evide tüm hayatı gibtir ettim ve minibüse bindim şoföre" abi bi tane sanandreas" alır mısın dedim," ne sanandreası, Samandıra mı "dedi . Tüm hayallerim kırılmış idi, sonra herşey bir bir ortaya çıktı, selam almamalar falan, adam kürtmüş amk Samandıra'yı da sanandreas diye uzatıyormuş ,böylelikle bütün hayallerim suya düşmüş oldu ve bir yandan ağlayarak bir yandan koşarak ordan uzaklaştım.