Gece boyu uyumamam gerekiyordu kafamda dikiş vardı. Geldi mi zeynep diyebildim meteye zor da olsa.
M:hay gibecem derdini artık hala zeynep diyor bir daha zeynep dersen çekerim fişini haberin olsun
Ya sinir hastasıydı mete ya da beni çok sevdiğinden bu kadar kızıyordu. Doğal komikti her durumda kaynatabiliyodu.
B:tamam lan uzatma ne zaman çıkacaz
M:sabaha kadar uyanık duracaksın uff başım da çatlıyor zaten hemşireye diyim de bana bir ağrı kesici yapsın olum bir hemşireler var aklını kaybedersin yaa
B:harbi amsalaksın
Sabaha kadar böyle gitti arada gözlerim kapanıyordu mete beni hemen uyandırıyordu sanki bana vefa borcu varmış da onu ödemeye çalışıyor gibiydi o da olmasa halim duman olurdu kesin

Sabah tekrar arabaya binip eve geldik salona yatak kurdu mete televizyon izlerken uyuyakalmışız.