Şarkı mırıldanarak bir sigara sardım. Kafamı biraz temizlemişti. Ellerim yumruk şeklinde öfkeden kudurmuş halde yudumluyordum içkimi. Kandırıldığıma kızgındım başkasıyla birlikte olması hakkında ne yapabilirim ki? Kafam gittikçe ağırlaşıyordu o eve gidip yüzüne çatır çatır içimdekileri dökmem lazımdı. Meteyi aradım arabayı vermesini söyledim 15 dakika sonra gelmişti.
M:bu halin ne lan gözler ciğer gibi leş gibi alkol kokuyosun senin dıbına koyim bir de benden araba mı istiyorsun olum emanet lan emanet arabaya bir şey olsa fahri abi ikimizi de o arabanın içinde inletir (Seviyordum meteyi ama çok konuşuyordu bazen)
B:lan boş yapma veriyor musun vermiyor musun
M:ben de senle geleyim nereye gitceksin
B:beklediğin durağa sür ondan sonra tarif ederim
M:hay ben senin kafanı gibiyim ya tamam

Apartmanın önüne geldik arabayı az ileri çekip içinde beklemesini söyledim. Apartmana giremezdim girsem bile daireyi bilmiyordum bu saatten sonra umrumda mı diyip zeynep diye bağırmaya başladım. Uyuyanların ışıkları yanmaya başladı bir kaç kişi kafasını çıkarıp noluyor ayıp tarzında bana bağırıyorlardı. Gözüm dönmüştü ağız dolusu küfürlerle beraber tehdit edip onları içeri soktum. Çıldırmıştım mete arabadan inip napıyosun lan polis gelecek ehliyet yok kafayı mı yedin dedi ona da bir küfür sallayıp arabanın içine gönderim o da korkmuştu ilk defa böyleydim zeynep ve o lavuğu balkonda gördüm sustum. Hemen aşağıya indi zaten.