Bizim oturduğumuz mahalleye kıyasla daha iyi bir yerdi. Sonunda bir apartmana girdi sokağın köşesinden izliyordum. Girdikten sonra hemen koştum kapıyı öğrenmem lazımdı. Ama apartmanın kapısı kitliydi sokayım böyle şansa derken aklıma bu binada bir daireye yemek siparişi vermek geldi. Telefonumu taksiciye bırakmıştım çözüm üretiyordum ama imkansızlıklar peş peşe geliyordu. Caddeye çıkıp yoldan insanları çevirip telefon istemeye karar verdim. Şeklimi tipimi beğenmeyenler sanki gaspçıymışım gibi yüzüme bakmadan uzaklaşıyorlardı. Yaşlı bir amca beni kırmayıp verdi allah razı olsun dedikten sonra caddedeki kebapçıya siparişi verdim. Binanın önünde bekledim paketçi geldi anahtar arıyor gibi yapıyodum bastı zile iş güç kafa kalmadı ki yanlış anahtarı almışım sağolasın diyip onla beraber içeri girdim. En üst kata çıkıp beklemeye başladım çatı arası gibi bir yerdi içeri girmiştim de zeynebi nerden bulacaktım. Paketçiyle siparişi verdiğim daire tartışmaya başlamıştı bile.