Güç bela uyumuştum... Evde herkesten önce ben kalkardım. Sabah saat 6'da uyanmıştım.2 Saatlik uykuyla derse mi gidilir diye sövüp sayarken bi terslik farkettim. Geceleri uyurken sandalyem her zaman baş ucumda olurdu. Telefonumu , cüzdanımı falan onun üstüne koyardım.
O gece de uyumadan önce sandalyeyi her zamanki yerine bırakmıştım ama uyandığımda sandalye bilgisayar masasının ordaydı , üstelik telefonum ve cüzdanım da üstündeydi.
Odamdan çıkıp aşağıya indim , uyanık birileri var mı diye. Herkes uyuyordu.
Tekrardan odama doğru yöneldim.Ama kapıyı açamıyordum. Bütün gücümle yüklenmeme rağmen kapı bir türlü açılmıyordu.
Babam gürültüleri duymuş olacak ki üst kata çıkıp , napıyosun oğlum ? dedi. Kapı açılmıyo baba , az önce çıktım giremiyorum odama dedim.
Babam tek denemesiyle kapıyı açmıştı... Bir gariplik vardı sanki , babam anlamsızca suratıma bakıyordu.
Uyku sersemliği açamadım heralde baba dedim... Tam da o sırada annemin çığlığı evi inletti.