Son ders Melih gene Merveyle konuşuyordu dışarda gülüyordu çok mutlu görünüyordu.O an da tüm herkesten ve herşeyden nefret ediyorum dünyaya, hayatıma herşeye sövüyordum. Belkide bu yüzden kimsenin mutlu olmasını istemiyorum.
Melih Merveyle konuşmasını bitirip geldi yanıma;

S:Melih sana birşey söyleyeceğim.
M: (Gülerek) Söyle kardeşim.
S:Daha fazla ilerlemeden söylemek istedim sen Merveden çok mu hoşlanıyorsun ?
M:Evet neden ? (Ciddileşmişti)
S:Biz Merveyle dershane çıkışı yürüyorduk aralık gibiydi. Sokaktaki dükkanların birinden bir çocuk çıktı ve Merveye sarıldı öptü sarmaş dolaş yürüdüler yolda.
(Şok olmuştu gülen yüzü kaybolmuş yerine üzgün bir ifade almıştı hiçbirşey söylemedi yanımdan ayrıldı.)

Bir müddet geçtikten sonra yaptığım şeyi düşündüm neden bozmuştum onun mutluluğunu, hangi kafayla neden yapmıştım bilmiyorum insanları kıramayan ben nasıl bu kadar kolay kırmaya başlamıştım ?
Ama iyi olmuştu sanki bunu en baştan bilmesi onun için iyi olurdu daha fazla umutlanmadan kesmiştim önünü belkide sonu benim gibi olacaktı.