-
376.
+4PART 62
yarım saat süren bir yolculuk.. üsse ulaştık. şükürler olsun. askerlerin oluşturduğu bir bölge. temiz.. enfeksiyon yok. biribirini parçalayan insanlar yok.. bekliyoruz.. yanımdaki askerle doktor ve ilacı hakkında konuştum yolda.. şu an az önce yok olan tümenin komutanının yanına gidiyoruz..
komutanın odasının önündeyiz. gergin bir bekleyiş. kapıyı açan asker "içeride sizi bekliyor" dedi.. yavaşça girdik yaşlı bir adam.. ayakta.. bu tümen komutanı.. önündeki masada ise oturan daha yaşlı biri var.. bu da onun komutanı olmalı. "hoşgeldiniz".
doktor ilacın etkilerini ve kullanılması gerektiğini anlattıkça benim de konuya olan ilgim artıyordu. dakikalarca konuştular. en sonunda vardıkları karar şu oldu.. ilacı denemek..
doktorla beraber bize verilen bir odada bekliyoruz. yatılacak bir yatak yok daha çok laboratuvar gibi bir yer. neyse en azından temiz bir şeyler giymiştim. uzun bekleyişimizin sonunda odaya 2 asker ve az önceki yaşlı komutan girdi.. "beni izleyin".. yürüdük. bir laboratuvardayız. camla kapalı bir alan var. içinde bir zombi baygın halde yatıyor. genç bir erkek. dönüşeli çok olmamış. doktor kıyafetlerini giydi.. kapıyı açıp yanına girdi.. elindeki tüpteki kanın bir miktarını bir karışıma ekledi.. bunu şırıngayla alarak zombiye enjekte etti.
başlık yok! burası bom boş!