Günümüze dönecek olursak; çok zor bi sabah geçiriyodum beyler. Uzun zamandır haber alamadığım kız ansızın karşıma çıkmış ve beyin amcıklaması geçirmemi sağlamıştı. Duygusal olarak çöküntüdeydim , idil'de öyle. Demek bizim okula gelmişti , koskoca 4 sene bu kaosla geçecekti demek. Önemli değildi aslında. Benim aklımda , fikrimde , zikrimde , sevgimde hep idil vardı. Etkilemezdi başkaları beni. Kendimi adadığım yol belliydi , içimdeki duygu belliydi. Aldığım hediye bile belliydi be , şaşmazdım ben bu yoldan.

Sinem donup kaldığımız havayı "Hadi sınıfa çıkalım" diyerek dağıtmıştı. idil arkasını döndü ve tek kelime dahi etmeden Sinem'le sınıfa doğru yol almıştı. Arkasını dönmüştü bana beyler , daha dakikalar öncesinde kolumda sıkı sıkı duran kız bana sırtını dönüp gitmişti. Yapacak bişi yoktu , bende sınıfa koyuldum.

Barış kapının önünde beni bekliyodu , pencereden lan biteni izlemiş merakla anlatmamı istiyodu , gözlerinden belli. Ceylan'dan pek kimsenin haberi yoktu zaten , bi Yahya bilirdi hayatımda düzenli olarak yer alanlardan. Barış'a önce geçmişimi anlattım , sonrada dışarda olanları. Ağzı açık bi şekilde dinlemeye koyuluvermişti. Ders başlayana kadar özet geçip bitirmiştim konuyu. Konuşmam bittikten sonra söylediği tek bi cümle vardı;

"Aga sen yarraa yedin"

Niye olm , ben o kadar dirayetsiz bi insan mıydım Ceylan için idil'i bırakayım. Of beyler of , Barış'ın bile bunu söylemiş olması biraz korkutmuştu beni. Ama ne yapıp edip idil'i düzeltmeliydim , tek düşüncem buydu.

Tenefüs oldu , Barış "Bende geleyim istersen seninle kanka" diye atıldı yanıma. istemedim , yalnız gitmeliydim. Ne olacaksa benimle olmalıydı , destekçilerimle değil. Sınıflarına gittim , idil'in gözleri kıpkırmızıydı. Dersten önce ve derste bi süre ağlamış. Canım yanıyodu beyler , hapsolduğum gözleri kıpkırmızı yaşlı bi şekilde görünce canım yanıyodu , içim acıyodu. Yanına oturdum , elini tuttum. Nolduğunu sorup konuya girmeye çalıştım , ama yanıt vermedi. Elindeki mendille akan yaşlarını ve burnunu silmekle meşguldü çünkü. Cidden ağlamışmıydı bu kadar , bi hiç uğruna. Cidden hüzünlenmişmiydi benim için. Ders boyunca konuşması için çabaladım , başını yerden kaldırmadı , kaldırsa da boşluğa bakıp iç çekmeye devam etti. Sınıftaki herkes kendi halindeydi , bizi gören ya da ilgilenen yoktu. Ama Gamze , gözü hep bizim üstümüzdeydi. Sinirli gözlerle beni seyretmeye devam ediyodu durumu her ne kadar farketmiş olsamda. Ceylan'dan haberi olmuştu sanırım , ilkokuldaki olaylardan oda haberdardı. Bana karşı nefret beslediğini düşünmeye başlamıştım. Tenefüs sonunda idil'in gözlerinin içine bakmaya çalıştım , izin vermedi. Başını yerden kaldırmadan "Bugün gelme yanıma" dedi. Nedenini sormak için elimi çenesine koyup başını kaldırdım , işte o an gözünden akan bi damla yaşla karşılaştım beyler. Gözlerimin içine bakıyodu yaşlı gözlerle "Gelme , istemiyorum" dedi. Bişi diyemedim. Hocaları geldi sınıfa , iyi dersler dahi demeden sinirle kapıyı çarpıp çıktım.

Şimdi ne olucaktı , şimdi ne yapıcaktım ben...