Ne müzik dinliyordum ne televizyon açıktı sadece derin derin düşünüyordum ikimizin de hayatı bomtaktu bize tek sahip çıkanlar ölüp gitmişti birbirimizi her konuda anlıyorduk neden böyle oldu anlam veremiyordum. Yanıma geldi yanlış olmaması gerekiyordu utanıyorum tarzı cümleler ardı ardına dökülüyordu ağzından bir yerden sonra dinlememeye başladım sadece içiyodum yüzüne dahi bakmıyordum elimi tuttu yine bir şeyler zırvalayıp gitti. Ertesi gün akşama doğru kendime geldiğimde yerde yatıyordum kalkmaya halim yoktu kalkıp napıcaktım zaten tekrar sızmışım