Yine sıradan bir gün doktor yine konuşuyor.Ama dinlemiyordum aklımdaki tek şey annem ile babamın yaşayıp yaşamadığı. Anlaşılan çok zor bir hayat geçirmişim Ferit'in anlattığına göre hep yalnız biriymişim sadece Ferit ile arkadaşmışız, annem ile babamı düşürken
D:doktor B:Ben
D:iyimisiniz sur bey?
B:iyiyim sağolun sorduğunuz için
D:Dediğim gibi dolaşmanız lazım gördüğünz şeyler sizin hafızanızı yerine getirebilir
B:Anladım, Teşekkür Ederim
Dedim ve çıktım Ferit ile beraber yürürken Ferit bana direk eve gitmeliyiz dedi. Aklıma doktorun dedikleri aklıma geldi. Fakat hafızamın geri gelmesini istemiyordum. Gerçeklerin acı olduğunu biliyordum bu yüzden eve doğru yol aldık