daha önceden pgibologa ve pgibiyatriye gitmiştim çeşitli problemlerim yüzünden. pgibologun anlatımı,ses tonu, gerekli yerde yoklamaları, derine inmesi, çözüme alternatifler kazanması gibi çalışmalarını incelemiştim o an ve büyük ihtimalle bilincime ulaşmmasını engellemiştim, işe de yaramamıştı zaten. anlamadığım bir diğer nokta ise şu. çevremdeki insanlara çoğu zaman pgibolog edasıyla yaklaşıyorum. antidepresan kullanan okb hastası bir arkadaşım vardı.son zamanlarda şizofreni ilaçları da yazılmaya başlamıştı ama gündelik hayatına devam eden bir insandı. işte bu noktada ilaçtan sonra ve ilaçtan önce özellikleri çok net gözüküyordu. adam ilacı kullandığında zombiye dönüşüyor, etkisi geçince gülüp eğleniyordu. yani ilaçsız sadece bilinç teknikleriyle çok şiddetli hastalıklar düzeltilebilse daha güzel olmaz mıydı?bir yerden kazandırırken bir başka yerden kaybettiriyor bu antidepresanlar. neden alternatifi yok,bu adam gibi insanlar neden hiç kayıp yaşamadan hayatlarına devam edemesinler ki?