büyüdükçe paraya daha çok ihtiyacım olmaya basladı beyler. para herşeydi ama yoktu. belkide param olmadığı için herşeydi. 1 kere sinemaya gitmemiştim 1 kere dışarıda yemek yememiştim. ama babam içiyordu. beyler beni seviyordu gerçekten seviyor ama ben açken alkol içip gelip seni seviyorum demeside ilginçti. öfkeliydim ona karşı. annem küçükken hep döverdi. televizyonun onunde bayıldım bi kez dayak yerken elimi yüzümü yıkadı yine dövdü. büyüdüm ve sokaklar bana cesaret verdi. asileştim keskinleştim beyler. kendi düşüncelerimi oluşturdum kendi hayatımın tanrısı olup evden bağımı iyice kopartıyordum

bu hata değildi çünkü gerçekten gerekiyordu hep olgun birisi olmuştum. herkes söyler. bazen kendinizi birilerine farkettirmeye çalışırsınız. zorundasınızdır. belki oyle olmamıştır hayatınızda ama ben zorundaydım. artık annemle tartıstıgımızda tepkiler veriyordum kapılara kafa atıyordum duvarlara kafa atıp kafamı yarıyordum. kendimi bile kesmişliğim var. saçma beyler pişman olduğum tek şey kendimi kesmem. evde tuvaleti bile ben yıkıyordum annem çalışıyor yorgun diye. ama değerimi bilmedi.

o masum çocuğu herkes kaybetti herkes hata yaptı o çocuğa bende içimdeki cesareti canavarı çıkararak o çocuğu sittirettim.

sigaram bitti karnım aç kahvaltılık alıp geliyorum rezleri alın burada olduğunuzuda bi belli edin şuku falan olur bu entrye