ülker çubuk kraker stoklarım azalmaya başladığı sırada beklenen an geldi ve lepistes doğurdu.
o kadar çok doğurdu ki , bizim salak yavruları satsa akvaryumu beleşe getirebilirdi.
ama biz yavruları gömdük tabi.
gerçi ben değil diğer zumikler gömdü.
mallar çünkü.
balıkda olsak bir aklımız var ama 3 saniye nedir ya , derdimi anlatıyorum unutuyorlar kafayı yiyeceğim.
ben biraz ülker çubuk kraker yiyeyim bari.

lepistes doğurdukça doğurdu , ama o kadar çok sancı çekti ki üzüldüm gerçekten ve ona ülker çubuk kraker ikram ettim.
bizim zumiklerede , o yavruları yemeyin lepistese yazık dedim.
ama 3 saniye sonra unuttular ve yavruları hunharca gömdüler.
lepistes ağlıyordu , umarsızca çırpınıyordu ama yapabileceği birşey yoktu.
ben , lepistes ağlamasın diye fıkra anlatmaya karar verdim.
böyle zekiliklerim vardır sıkışık durumlarda komik bir fıkrayla durumu yumuşatmasını bilirim.