/i/Okul

"Eğitim, kafayı geliştirmek demektir, belleği doldurmak değil."
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +3
    Söz sanatları
    1- Teşbih (Benzetme)
    Özellikleri yönüyle zayıf olan varlığın kuvvetli varlığa benzetilmesi sanatıdır.

    2- istiare ( Eğretileme )
    Yalnızca benzeyen ya da benzetilenle kurulan benzetmedir.

    3. Mecaz – ı Mürsel
    Bir sözün benzetme özelliği olmaksızın başka bir söz yerine kullanılmasıdır.
    Örnek : Sobayı yak. ( sobanın içindekileri ) Tencere yandı. ( Tencerenin içi yandı )
    Ayağını çıkarda içeri gir. ( ayakkabını çıkar ) Burnu akıyor. ( Burnunun içindeki salgı )

    4. Kinaye
    Bir sözü hem gerçek hem mecaz anlamı ile kullanma sanatıdır.
    Örnek : Şu karşıma göğüs geren è Taştan bağır ( gerçek )
    Taş bağırlı dağlar mısın. è Taş bağırlı olmak ( mecaz )

    5. Teşhis ( Kişileştirme )
    Fabl’ larda görülür. Her teşhiste kapalı istiare vardır.
    Örnek : Yüce dağlar bir birine göz eder.
    Rüzgar ile mektuplaşır naz eder. iki sevgili anlamında.

    6. Mübalağa ( Abartma )
    Edebiyatta bu bir abartma sanatıdır.
    Örnek : Ağzı kulaklarına vardı. Gömelim seni tarihe desem sığmazsın.

    7. Tezat ( Karşıtlık )
    Bir varlığın ya da bir olayın birbirine zıt karşıt durumlarının bir arada verilmesi sanatıdır.
    Örnek : Ne efsunkar imişsin ah, ey didar – ı hürriyet
    Esir – i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.

    8. Cinas
    Sesleri aynı anlamları farklı sözcüklerle yaratılan söz sanatıdır.
    Örnek : Kader böyle çalınmış yazıma. Her nefeste eyledik yüz bin günah.
    Yazım kışa uymaz kışım yazıma. Bir güne etmedik bir gün ah.

    9. Tenasüb
    Anlamca birbirine yakın sözcüklerin bir arada kullanılması sanatıdır.
    Örnek : Bülbül aşıkmış gül, gül naz eyler bülbüle.

    10. Tekrir ( Yineleme )
    Bir şiirde ahenk yaratmak amacıyla anlamın üzerine yüklendiği sözcüğü tekrar etme.
    Örnek : Hayata sıfırdan başladı.
    Daha sıfır, daha sıfır…
    Şimdi çok sıfırlı bir hesabın sahibi.
    Ama hali sıfır.

    11. Telmih ( Hatırlatma )
    Herkesçe bilinen bir olayı hatırlatma sanatıdır.
    Örnek : Gökyüzünde isa ile,
    Tur dağında Musa ile,
    Elindeki asa ile,
    Çağırayım Mevla’m seni.

    12. Tevrive
    Birden fazla sözcük anlamı olan bir sözcüğün bir dizede en az iki sözlük anldıbını ifade edebilecek şekilde kullanılması sanatıdır.
    Örnek : Sert oldu hava çıkma koyundan kuzucuğum è Ziya Paşa
    Ulusun korkma nasıl böyle bir imanı boğar
    Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar.
    Örnek : Gül renkli yüzün benli de benli
    Göğsün niye bensiz.

    13. Tecaül – i Arif ( Bilmezden Gelmek )
    Örnek : Zinhar eline ayine vermen ol kafirin
    Zira suretin görüp büt – perest olur. Orhan Veli
    Örnek : Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer è Ahmet Haşim è Merdiven.

    14.Hüsnü Talil ( Güzel Sebep )
    Bu olayı gerçek oluş sebebinin dışındaki bir sebebe bağlama sanatıdır.
    Örnek : işim gücüm budur benim
    Gökyüzünü ben boyarım her sabah Orhan Veli
    Uyanır bakarsınız ki mavi
    Örnek : Güzel şeyler düşünelim diye
    Yemyeşil oluvermiş ağaçlar
    Saksımda ruhumun bütün yası var
    Derdimden soluyor açan gonca.

    15. Alli Terasyon

    Aynı sesi taşıyan sözcükler kullanılarak yapılan bir ahenk sanatıdır.
    Örnek : Derdimi derin dereye döksem,
    Dere düz olur gider.
    Sev seni seveni
    Yar ile yatan ise
    Sevme seni sevmeyeni
    Mısır’ a sultan ise.

    16. Seci ( iç Uyak )
    Örnek : Ey gözlerin nuru, ey gönüllerin sururu, başımızın tacı ehl-i dilin miracı; gönül hanesinin ziyası, dil hastasının şifası…. Sinan Paşa

    17. Tariz ( iğneleme )
    Söylenilen sözün tam tersini kast etme sanatıdır.
    Örnek : Bir nasihatim var zaman uygun.
    Tut sözünü, yattıkça yat uyanma.

    18. Terdit
    Sözü beklenmedik bir sona bağlama sanatıdır.
    Örnek : Bu gönül gönül otların yanı başında,
    Ağacın gölgesine değdi değecek.
    Tam şeftalinin kokusu başlarken,
    Öpüşmeye kıl kadar bitişik,
    Bu zulüm, bu haksızlık, bu işkence… Melih Cevdet ANDAY

    EDEBi BiLGiLER
    ŞiiR ( NAZIM )
    Vezin ( Ölçü )
    Şiirde mısraların hece sayısına veya hecelerin ses değerine göre uyum içerisinde olmasıdır.
    a. Aruz Ölçüsü : Mısraların ses bakımından eşit olması asıl kabul edilir.
    b. Hece Ölçüsü : Mısralardaki hece sayısının eşitliğine dayanır.
    c. Serbest Ölçü : Şiirde mısraların sıralanışı bir kurala bağlı değildir.

    Kafiye ( Uyak )
    Mısra sonlarındaki ses benzerliklerine kafiye denir.
    a. Yarım Uyak : Tek ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    b. Tam Uyak : iki ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    c. Zengin Uyak : Üç veya daha fazla ses benzerliğine dayanan kafiyeye denir.
    d. Tunç Uyak : ………… Çınla ………….. Saçınla. è Hem Zengin hem Tunç Uyak.
    e. Cinaslı Uyak : Cinasla yapılan kafiyeye denir.

    Kafiye Örgüsü
    1- Düz Uyak
    a a
    a a
    b a
    b a

    2- Çapraz Uyak
    a
    b
    a
    b

    3- Savmal ( Savma ) Uyak
    a
    b
    b
    a

    Redif : Mısra sonlarındaki yazılışları, anlamları ve görevleri aynı olan seslerin tekrarına denir.
    imale : Kısa hecelerin uzun okunmasına denir.
    Zihaf : Uzun hecelerin kısa okunmasına denir.
    Devamı gelecek !
    ···
   tümünü göster