alarmın sesiyle uyandım diğer sabah. kalktım, kahvaltımı hazırladım. hızlıca kahvaltımı yaptım, çayımı içtim ve sigaramı yaktım. cam kenarında oturup, sigaramı bekliyordum bitince çıkıcaktım. zaten hızlı davranmıştım, acele etmeme gerek yoktu. aldım telefonu elime 'uyandın mı güzellik' yazdım. uyanmadığını biliyordum ama yazdım yine de. çünkü öğlene kadar uyuyordu bu yaz sıcağında. nasıl yapıyodu bilmiyorum ama uyuyodu işte.

çıktım evden yola koyuldum. yolda da yaktım bi tane sigara. girdim iş yerine, mustafa abi karşıladı beni.

mu: ooo eric erkencisin hayrola.
b: kahvaltıyı hızlı yaptım abi, yolda da hızlı yürüdüm ondandır.
mu: ne dicektim sana bak, heh seni geçen sahilde seni soran kızlarla gördüm. hayırdır oğlum manita mı yapıyon.
b: yok abi ya takılıyoruz öyle.
mu: dikkat et kaptırma kendini, bu karı kız iişleri sakat işlerdir ha. bi de yazlığa gelmişlerdir. bağlandım dersin hoop yarın gitmiş bulursun.
b: haklısın abi bağlanmam zaten.

bağlanmam demiştim de nasıl bağlanmam ya. öyle güzelliğe, öyle tatlılığa nasıl bağlanamazdım ki ben. gözlerinin içiyle gülebilen bi kıza nasıl bağlanamayacaktım ki ben. ben bağlanmamıştım o beni kendine bağlamıştı zaten.