Yine bi sabah , yine idil' duyulan bi özlem ve yine bi okul yolu. Yanımızda yine Ezgi ve Sinem. Bu sefer Sinem'le tanışmayı idil'in önünde resmi bi şekilde yaptık şüphelenmesin diye. içi biraz daha rahatlamıştı. Esasında kıskanılacak bi durumda yoktu ortada. Kalbimin senini dinleyebilse sadece onun için atacağını çoktan bilir ve emin olurdu zaten.

Birlikte gezdiğimiz ekibin içinde artık Sinem'de vardı. Okula birlikte gidip gelişimiz okulun genelinin dikkatini çekmişti ki Facebook'ta bana yazıp soranların sayısıda bi o kadar artmıştı. Sinem harbiden aranan bi kızdı beyler , gerek kişilik gerekse fiziksel özellik olarak cidden üst düzey birisiydi. Uzun boyu , taş gibi vücudu ve parıl parıl parıldayan masmavi gözleri okuldaki birçok erkeği cezbetmeye yeterde artardı bile. Okula geldik , girer girmez hem bana hem Sinem'e selam verenler yanımıza gelmeye başladı. Her gelip geçenin idil'e "Selamlar yenge , çok yakışıyosunuz diyip laf atması idil'i bi yandan utandırıp bi yandan muzip muzip gülmesine sebep oluyodu. Benim mutluluğum onun gülüşünde saklıydı. O gülerdi , ben mutlu olurdum zaten.

Sinem önümüzde yürürken arkadan ona seslenen tanıdık bi ses gelmişti. Sinem arkasına dönüp bizim arkamızdan gelene bakıp "Aaa erken gelmişsiin" diyip sarılırken ben kim olduğunu çözmeye çalışıyodum. Sesi tanıdıksa tanıyorumdur belki diyip idil'e çaktırmadan kıza bakmaya çalışırken kız sarılmayı bırakıp bize doğru döndü ve kocaman yeşil gözlerini büyüterek bana bakmaya başladı. Kız bize bir adım daha yaklaşarak bana bakıp konuşmaya başladı "Selam xxxx"

Şaşkınlık içersindeydim , ama etrafa belli etmemeye çalışıyodum. idil ve Sinem şaşkın gözlerle bana bakmaya başladılar. Kız gülümseyip gittikten sonra idil ve Sinem aynı bakışlarla bana dönüp sormaya başladılar.
idil; "Kimdi ki o kız ?"
Sinem; "Sen nerden tanıyosun ?"

Vereceğim yanıt basitti , ama dilim el vermiyodu. Kötü bi yere sıkışmıştım , kaçacak yerim yoktu ve yanıt vermeliydim;

"O kız Ceylan'dı , benim eski sevgilim... "