PKK’nın isimlendirdiği biçimiyle Kuzey Kürdistan’daki
halkın çoğu, köy ve mezralarda yaşıyordu doğal olarak
bu yerleşimlerden bazıları ne elektriğe ne de düzgün
bir yola sahip olan bu yerler, ücra olduğudan dolayı,
(Baran’ın ekibinin Türk yetkililerden gizlenerek
yollarına devam etmesini kolaylaştırıyordu.
Türk askerî mevkileri, PKK militanlarının saklandığı
dağların kuytularında değil, büyük şehirlere ya da ana
yollara yakın yerlerdeydi.

Askeriye herhangi bir ayaklanma haberi aldığındaysa,
büyük çaplı, tantanalı baskınlar düzenliyor,
Baran ve adamlarının kaçması zor olmuyordu.
“Bazı yerlerde tesadüf ettiğimiz insanlar bizi sonradan ihbar
ediyorlardı, fakat elbette, o zamana kadar civardan ayrılmış
oluyorduk,” diyor
Baran. “Öyle bir coğrafyada insanların gizlenmesi çok kolaydı.”

Gönderilen ekibin esas amacı bilgi toplayıp Kuzey Irak’a sağ salim
dönmek. Türk askerî biriliklerine yakalanma riskini en aza indirmek için,
askeriyenin dikkatini çekebilecek hareketlerden
kaçınmaları kararlaştırılmıştı. Bu, çok zorunlu olmadıkça
Türk askerlerle çatışmaya girmemenin yanı sıra,
PKK militanlarının arzularına uyup,
devlet güçlerine hizmet etmekle suçlanan
Kürtlere karşı misilleme saldırılarında bulunmaktan
kaçınmaları anldıbına da geliyordu.