Lise zamanlarıydı...
Özel okulumuza sınavla burslu olarak gelen Ahmet sınıfa girmişti. Geç kaldığı için izin kağıdını okul defterine bırakıp kendi sırasına oturdu. Sınıfta o ezikle muhatap olan yoktu bile. Sınıftakiler, Ahmet'in sabahları babasının yanında simit satmasına yardım ettiğini söylüyordu.

-"Günaydın simitçiii" diye bağırdım.
-"Bugün yine 2 senelik ayakkabını giymişsin bakıyorum. Yine her tenefüs ıslak mendille silecek misin ?"
-"Dışının böyle olduğuna bakmayın içi 2 senelik çürük ayak kokuyor"

dediğimde. Herkes çılgınca gülüp birbirini tokatlıyordu."Kokmuş ayak Ahmet" hışımla sınıftan çıktı. Görenler gözlerinin dolu dolu olduğunu söyledi.

Yarın okulda yeni ayakkabı aldığını farkettim. Babasına hikayeyi anlattığında oğluna acıyıp almış mk fakiri. Fakir olduğu için ayakkabısını her tenefüs siliyordu ezik.
Diğer gün nalburdan sentetik tiner ve 20 sakız alarak yola çıktım.Bu kantine gittiğinde çantasında ki ıslak mendili alıp sentetik tinere batırdım. Sakızları görmeyecek şekilde sıranın altına yapıştırdım. Tinerli mendili katlayıp paketin içine yerleştirdim.
Kantinden geldi ve sıraya oturdu. Tinerli mendili paketten çıkartıp ayakkabıyı silmeye başladı. Siyah ayakkabının renginin açıldığını görmüştü. O ezik suratı değişik bir hal almıştı ahahahah. Yerinden kalkmaya çalıştı ama sakız yapıştığı için kalkamadı. Sınıfça çember oluşturarak kahkaha attık eziğe. Ağlayarak okulu terketti mk fakiri.Bir dahada gelmedi.Bu da böyle bir anımdır.