Hayatım Melis olmuştu artık nerdeyse hergün rüyamda onu görüyordum, sabah kalkıyordum okulda onu görüyordum, okul çıkışı sürekli onu düşünüyordum. Bunları o bilmiyordu tek bilen kişide Melihti. Dedim ya sürekli onun kafasını gibiyordum. Okul çıkışı sürekli ona yazardım bak kanka ona bunları söyleyeceğim, ilerde bunları yapacağız diyordum ne kadarda acınası bir durumdu bu.
Haftasonu gelmişti gene, haftasonundan nefret etme nedenlerimden biride dershaneydi. Zengin binlerinden oluşuyordu dershanedeki sınıfım. Birisinin babasının fabrikası vardı, diğeri müdürdü, diğeri bir siyasi partide çalışıyordu hepsi zengindi. Sınıfta açık bir gruplaşma yoktu ama bir dışlama söz konusuydu zengin binler sürekli birbirleriyle takılır bizi ya ezmek için ya da çıkarları için konuştururlardı.
Aralarında fakir ama kızlara yavşama durumundan dolayı girenlede vardı onlardan daha çok nefret ediyordum.