O an dünya başıma yıkılmıştı sanki, ölsem bu kadar yanmazdı canım bilinçsiz bir şekilde sokaklarda dolaşmaya başladım saate baktığımda saat 11 olmuştu telefonda 14-15 tane cevapsız çağrı hepsi ailemdendi doğal olarak merak etmişlerdi beni. Koşarak eve gittim vardığımda annem ağlıyordu babam ise sinirliydi bağırmaya başladı haklıydıda. Hiçbirşey demedim sadece dinledim bitincede gidip uyudum sabah uyandım annemin yanına gidip ondan özür diledim çünkü çok duygusal biriydi çocuklarına birşey olmasına yüreği dayanmazdı. Gönlünü aldım.
Pazartesi günü okula biraz mutlu gittim. Aslında cuma günü olanları unutmuştum ki o çocuğu görene kadar.
O çocuğu gördüğüm anda o an geldi aklıma sanki aynı şeyi yaşamış gibi yandı canım tekrar. Sınıfa girdim ve en arkaya oturdum.Önlerde outran ben artık en arkaya giderek ders bağlantımı tamamen kesmiştim.Bu durum nereye gidiyordu ? 1.5 ayda neler olmuştu böyle ? Hiç tanımadığım bir kıza nasıl aşık olmuştum ? Kendime sürekli cevaplarını benim bile bilmediğim sorular soruyordum içimde bir savaş vardı ama bunu asla dışarı vuramıyordum sürekli içimde patlamalar yaşıyordum ve bu patlamaları evde abime anneme falan yapıyordum sınıfta yapacak kadar cesaretli değildim.