bu kadar da açık ve net söylüyorum.
31 yaşına geldim
her türlü imkânım var
fakat evlenmeyi aslâ ve aslâ düşünmüyorum.
ne 1 kızın dırdırı, nazı ve kaprisi ile uğraşırım
ne de aç gözlü / câhil / yılışık ailesi ile.
Dışarıda 1 sürü "gönüllü fâhişe" kız var
sevgili ayağına evinize getirtip
işinizi gördürtebiliyorsunuz
cinsel ihtiyâcınızı karşılayabiliyorsunuz
Sizinle evlenerek sizi esir edemediği için de
size karşı (aslında doğal yapısı olan) çirkefliğini yapamıyor
kendisine sürekli bakmak zorunda kalıyor, zütü göbeği salamıyor
Her zaman sizi 1 başka kıza kaptırtma endişesi ile
"adam" gibi davranıyor ve yaşıyor.
1 atasözü der ki
"1 kadını terbiye etmenin en iyi yolu, ikinci 1 kadındır"
Bunun korkusu dahi onları insan olmaya zorluyor.
Ne evlenin, ne de çocuk yapın kardeşlerim
katılanlar "haklısın ağabey" diye yazsınlar