Sevgilimdi artık o. O ilk görüşte beni bambaşka yerlere zütüren, rüyalarıma girecek kadar güzel varlık artık hayatımın tek odağı olacaktı.

Kendi mutluluğumu hiç düşünmeyip onun mutluluğu için uğraşacaktım bundan sonra. Sabah uyandığımda ilk iş ona günaydın diyecektim, geceleri onun iyi geceler demesiyle uyuyacaktım.. Yüzü sürekli aklımda olacaktı, aklımda olması yetmeyecek sürekli telefondan fotoğraflarına bakıp hayaller kuracaktım, onunla geçireceğimiz günleri, yapacağımız şeyleri planlayacaktım..

Gerçekten o anki mutluluğumu anlatmaya betimlemeler yetmez. O kadar saf bir mutluluktu o yaşadığım. Bu kadar kısa zamanda bir insanı hayatının merkezine koymak bambaşka hisler bambaşka duygular gerektiriyordu ve bende o duygular fazlasıyla vardı. Ve o yanımdayken onda da olduğunu hissediyordum. Şüpheye yer vermeyecek şekilde belliydi bakışlarımızdan hissettiklerimiz.. Ondan önce 2 yıllık bir ilişkim olmuştu. Çok küçüktüm evet ama sonuçta 2 yıl sürmüştü ve ona rağmen bu hissettiklerimin yarısını dahi hissetmemiştim.

Bütün dünyayı onun önüne sermek istiyordum, her şey onun olsun istiyordum. O mutlu olsun, o mutlu oldukça ben mutlu olayım istiyordum. Ve bunun için her şey müsaitti. Bu isteklerimi hayata geçirmem için önümde hiç bir engel kalmamıştı.O artık benimdi.

O gün hala hayatımda çok özeldir beyler hala ayrıntılarıyla hatırlarım.
Biraz daha oturduktan sonra kalktık, hesabı ödedim ve çıktık o mekandan. Onu dolmuşuna bindirip ben de eve dönecektim. Dolmuşa yürürken koluma girdi. Zaten inanılmaz olan mutluluğum sonu yokmuş gibi artmaya devam etti her saniye. O günün büyüsünü hiçbir şey bozamazdı.. Dolmuşa bindirdim ve biner binmez mesaj geldi telefonuma ondan. Bu gün için teşekkür ediyordu. Ben de teşekkür ettim. Onun sayesinde mutluydum. Teşekkür etmesi gereken bendim. O akşam onun iyi geceler demesiyle uyudum ve sabah günaydın demesiyle uyandım..