Sonra biz daha çok göz göze gelir olduk. Artık masaya birşey anlatırken dahi ona bakıyordum, ve sürekli göz gözeydik. Sanki o ve ben ikimiz buraya içmeye gelmişiz gibiydi. Aramızdaki mesafe silindi, diğer herkes yok oldu, karşılıklı oturup içiyormuşuz gibiydi o an gözümde..
Arkadaşlarıma "Bu kız bana bakıyor mu yoksa ben şuan hayal dünyamda polyannacılık mı oynuyorum" diye sordum. Evet bakıyor cevabını aldıktan sonra "Benim ne yapıp edip bu kızla tanışmam lazım" dedim. Gerçekten de tanışmam lazımdı. Eğer şimdi birşeyler yapmazsam belki de hayatım boyunca pişman olacaktım. Hem o da bana bakıyordu? Boş yere olamazdı...

ikinci biramın da yarısına gelmiştim ki arkadaşlarım deli gibi gaz vermeye başladılar. Sahi şansımı denesem ne kaybederdim ki? Muhtemelen bir daha görmeyeceğim bir kız tarafından aşağılanırdım en kötü ihtimalle... Ama şansımı denemezsem yaşayacağım pişmanlık çok daha ağırdı..Ne yapsam diye plan kurarken kız birden ayağa kalktı, ve tuvaletin olduğu tarafa doğru gitmeye başladı.. Fırsat bu fırsattı.. Biramın kalanını hızlıca kafama diktim ve ben de tuvalete doğru yöneldim..