beyler yüzdük yüzdük vardık sonunda karaya. ama kazandı tabii zaten zor gelmişti hızlı yüzmek biraz da korkmuştum. korktuğumu da söyleyemiyorum tabii. zor geldi diyip geçiştiriyordum.

m: eric gel buraları keşfedelim.
b: olur neden olmasın. ama yerler ayağını acıtabilir sanki.
m: yok ya bişey olmaz fazla yüklenmem zaten ayağıma.
b: tamam o zaman ama canın yanarsa söyle döneriz hemen.

beyler çıktık karaya, benim canım yanıyordu onun nasıl yanmıyordu anlamadım ama yürüdük biraz. kayalar vardı gel oturalım dedi. gittim yanına oturduk. açılmam için doğru zamandı bence fakat dilim el vericek miydi bilmiyodum. muhabbet ettik yine 10 dakkadan fazla. açılmakta ısrarcıydım. melisa'ya seslendim.

b: melisa
m: efendim

efendim diyişine bile tapılabilir mi. tapılabilir ya. tek örneği resmen.

b:bişey konuşmak istiyorum seninle.
m: tabii konuşalım konu ne.

beyler başladım anlatmaya, ben senden restorana geldiğin günden beri hoşlanıyorum, saçlarının kokusunda kendimi farklı yerlerde buluyorum, gözlerinde galaksileri görüyorum falan anlattım derdimi. bana karşı boş değilmiş lan. o an dünyaları istese benden yemin ediyorum verirdim kucağına. o kadar mutlu olduğum bi anımı daha hatırlamıyorum ben.

b: yani neyiz biz şimdi
m: *gülerek* sanırım sevgiliyiz eheheh

çok tatlı gülmüştü beyler ya. dayanamadım öptüm. karşılıkta vermişti zaten.