“Bir gün Resulullah (S.A.V.) ile beraberdik. Ensardan birinin evine toplanmıştık... Tam bir cemaat olmuştuk. Ev sahibi: “içeridekiler... Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir dileğim var, görülecek bir işim var... ” Bunun üzerine, herkes Resulullah (S.A.V.) Efendimiz'in yüzüne bakmaya başladı. Orada ve her zaman büyük O'ydu. izin Ondan çıkacaktı...  Resulullah (S.A.V.) efendimiz duruma vakıf oldu ve: «Bu seslenen kimdir, bilir misiniz?» buyurdu. Biz hep birden şöyle dedik: “En iyi bilen Allah ve Resulüdür.” Bunun üzerine Resulullah (S.A.V.) Efendimiz: “O, lain iblistir. Şeytandır. Allah'ın laneti onun üzerine olsun... ” Buyurunca hemen Hz. ömer: “Ya Resulallah, bana izin veriniz, onu öldüreyim.” dedi. Resulüllah (S.A.V.) Efendimiz bu izni vermedi; şöyle buyurdu: «Dur ya ömer, bilmiyor musun ki; ona belli bir vakte kadar mühlet verilmiştir... öldürmeyi bırak.» Sonra şöyle buyurdu: «Kapıyı ona açın gelsin... O buraya gelmek için emir almıştır. Diyeceklerini anlamaya çalışınız. Size anlatacaklarını iyi dinleyiniz... » Bundan sonrasını ondan dinleyelim; yani raviden. Şöyle anlattı: “ Kapıyı ona actılar. içeri girdi ve bize göründü. Bir de baktık ki; şekli şu: Bir ihtiyar. Şaşı. Aynı zamanda köse. çenesinde altı veya yedi kadar kıl sallanıyor. At kılı gibi. Gözleri yukarı doğru