Bas bas bağırıyorsunuz, kimi zaman acizlenerek, kimi zaman kendinizi överek. Erkek, doğası gereği bu sizin yakındığınız konularda böyle detaylı kafa yormaz çünkü zor gelir düşünmek. Ama siz öyle şartlandırmışsınız ki kendinizi, durumdan hangi rol size fayda sağlayacaksa onu seçiyor ve işliyorsunuz. Bol bol konuşuyorsunuz üzerine. Işinize geldi mi güçlü birey oluyor, kendi hayatınızı kimseye muhtaç olmadan idame ettirebiliyor, işinize geldi mi mağdur, ezilmiş, güçsüz oluyorsunuz. Ve bunu resmen kitle olarak empoze ediyorsunuz. Öyle ki sonunda gerçekten oluyor söyledikleriniz. Dedim ya, saftır erkek biraz, bir şeyi çokça duyduğunda kanıksıyor ve uyguluyor. Sonra bundan yakınıyorsunuz, ama dediğim gibi kardeşlerim, kusura bakmayın ama bunların hepsini siz yapıyorsunuz. Çünkü öğreten annedir, çünkü erkek saftır, beceremez öğretmeyi.

Ha şiddet konusu ayrı, çünkü şiddetin kadını erkeği olmaz. O konuda yüklenmek isteyecek aynştaynlar için insanlık ve şiddet konusundaki fikirlerimi ifade hakkımı bilahare kullanmak üzere saklı tutuyor ama özetle kadına el kaldıranın eşekliğini peşinen belirtiyorum.