Baştan diyim beyler, öyle aymak caymak yok okuyun baştan sona kadar.10 senede mahallemin hatta ilçemin ve şehriminen kral adamlarından olma hikayemi anlatacağım. Namım ülke geneline yayılmış durumda.Şuan 47 yaşında olmama rağmen benden büyükler bile saygı duyar bana. Nedeni ise yaptığım kıyaklardan dolayıdır. Koruduğum adamlar sağ olsunlar yanımda kaldılar.

Not:Bu hikaye benim başımdan geçmemiştir, tanıdığım bir adamın hayatındaki başarısını kendi ağzımdan anlatıyorum. Bana anlatılanları sizler için uygun hale getirip yazıyorum. Kalemim sağlamdır beğeneceksiniz emin olun. istanbulda geçiyor olay, semtleri ve kişileri değistireceğim değiştirmek zorundayım açıkcası. Aklımdan sallayacağım semt isimlerini vb.

Baş karakterin adı Ramiz olsun istedim. Ramiz dayı misali.

Bu arada biraz düşünen ve böyle bir çevresi olan insan bulur kimi anlattığımı. Reklamı sevmez Ramiz abi ama yinede duyan vardır illaki.

1. BÖLÜM

Bundan 47 sene önce 20 Temmuz 1968 senesinde dünyaya geldim. Adımı Ramiz koyan babam henüz ben daha doğmadan vefat etmişti. Anam, ben ve 2 abim hayatta kalmaya çalışıyorduk. Evimiz istanbulda, Zemin ilçesininde, Kara Mahallenin Dayı adlı sokağındaydı. Dayı sokağında sıcak bir hava vardı doğrusu, insanlar birbirlerini tanır ve yardım ederdi. Size nasıl geçindiğimizden bahsedeyim gençler. Abilerim 5. sınıfı bitirip işe başlamışlardı, çünkü paramız yoktu. Anam, canım anam ev temizlerdi para kazanırdı bizlere bir şeyler yedirmek için.

Ben hep sokaktaydım, demir bulup satardım yada ayakkabı boyardım daha 4, 5 yaşındayken hayatın acı tarafını öğrenmiştim. Tüm mahalle beni tanırdı ve severdi, arada para verirlerdi sağolsunlar. Sonra okula başladım. Derslerimi dinlerdim her zaman. Abilerimin aksine çok başaralıydım ve bu başarımdan ötürü annem beni 8. sınıfa kadar zorla okuttu. Okuldan gelir Elektirikçi Tahsin amcanın yanına giderdim.Ona yardım ederdim oda bana para verirdi.Bu arada 2 abimin isimlerini söyleyeyim. Birisi benden 6 yaş büyük olan Hasan abim, diğeri benden 10 yaş büyük olan Kerem abim. Abilerim çalıştığı için halimiz daha iyiye gidiyordu.Ben 14 yaşındaydım Hasan abim askere gitmişti. Malesef geri gelememişti.Çarşıda tartıştığı bir adam onu öldürmüştü. işte her şey Hasan abimin ölmesiyle, daha doğrusu Kerem abimin intikam almasıyla başlamıştı.

Devam edeceğim.