beyler sizlere kibar ve güzelce bir şey için

açıklama yapmak, daha doğrusu içimdekileri paylaşmak istiyorum...

şimdi malumunuz, kuran-ı kerim, yani allahın keldıbını yakma gibi olaylar türemiştir... ve biranda o kadar çok türeyen bir görüş karşıma çıkıyor ki, "allahın kitabı olsa yanmazdı" gibilerinden... bu kadar basit düşünülmesi beni üzüyor bu işlerin... zira rabbim insana sonsuz irade vermiştir, ki en uç noktalardan birisidir yarattığının kendine küfrüne bile engel olmayarak... olayın özü burda zaten, imkanın var iken yapmak yada yapmamak olayı, çünkü imkansızlıkların sonsuz olacağı bir alem bizi beklemektedir... inanırsın inanmazsın o özgür iradeye kalmıştır... neyse konuya geri dönelim

madem öle(allahın kelamı olsa yanmazdı hede hödö) bir inanış var, allah ın peygamberi de uhudda yenilmezdi yada en basitinden nasıl olur da alemlere rahmet olsun die yaratılmış en güzel kulu, taifte taşlanır mekkede zulüm görür vs vs vs?? geçiceksin bunları... bunlar olsa ıspat olur, ıspatın olduğu yerde de inanmak kelimesinin o kağıtlara sığmayacak eşsiz manası kaybolur... aynen şurdaki gibi bak eğer anlarsan tabi:

Allahın varlığının kanıtları
olmayan kanıtlardır. zira kanıtın olduğu yerde inançtan bahsedilmez. sözgelimi; dünyada yerçekimine inanmayan yoktur çünkü kanıtı vardır.. ha varsa inanmayan buyursun aksini ispatlamak için yüksek bir yerlerden atlasın, bir nefeslik yer açılsın yerkürede...
ayrıca kanıt olsa nolur olmasa nolur. inanmak istiyorsan mikrosundan makrosuna kadar her türlü kozmosta ipucu bulursun, istemiyorsan allahı gelse inandıramaz =)

ayrıca hoş bir ironidir ki, kimileri de vardır ki, mucizelerini görmelerine rağmen, büyücü diyip inanmamışlardır peygambere ve dolayısıyla da allah a... inanmamaktaki olay artık bakara suresindeki gibi, kalpleri ve gözleri mühürlü seviyesine gelmiştir...

inanmak evlad inanmak... yüce bir kelimedir... zira "insan, hayattaki en büyük doğrularını da een büyük yanlışlarını da, hep inandıkları uğruna yapmıştır, yapar ve yapacaktır da!!!"