Çünkü hayallerin ne kadar saçma olduğunu ve hayal kurulmamasını gerektiğini öğretti.

DETAYLI BiR YAZI iLE;
(bkz: hayatımın içine sıçan babam)

Dinlemek isteyenler için; (annemin sevdiği bir türküdür)
https://www.youtube.com/watch?v=sZTVQ5nV9TI

Sürekli saçma sapan başlıklar açıyorum belki ama dalga konusuna almadığım iki tane yazım var;
(bkz: bu hayatta ben ve bizler)
(bkz: derdimiz olunca bizler)


işte bunlardan sonra biraz daha detaya girmek istiyorum

Ben kendimi bildim bileli babamla çok az iletişim kurarız
6.sınıfta annemin vefatıyla benimle olan bütün ilişkisi koparmıştı.
Babamı seviyorum her şeye rağmen sonuçta annemin gönül verdiği adamdı.

OKS sınavının sonuçları açıkladığı aylarda misafirliğe gittiğimizde
beni orada fena ezmişti.
ilk defa o gün canım yandı.

Babamın çok yakın arkadaşı olan Hasan abi'nin oğlu OKS de güzel puan aldığı için sürekli övüyordu.
ilk defa o gün kıskandım.

Küçükken meslek hakkında hayallerim yok iken 8.sınıfta
Savcı olmayı istiyordum. hep hayalini kurardım,kendimi
savcı olarak düşünür dururdum.

Bir keresinde halam ile sohbet ederken,hala ben savcı olmak isterim deyince babam gülerek "sen den bir tak olmaz demişti"
O gün ilk defa kurulan hayali herkese söylememeyi öğrendim.

Lise 1 de getirdiğim karnenin durumu içler acısı olunca
beni sanayiye gönderdi.
Merhametli davrandı belki okuldan almadı yarıyıl ve yaz tatillerinde sanayidesin dedi.

Bana harçlığımı hep polis olan abim verdi.
Allah ondan razı olsun ve korusun.

Yemin ediyorum okulda ki arkadaşlarım beni bir mekana zütürünce cebimde para yok diye canım istemiyor dediğimi bilir ve izlerdim sadece.

Bazen abim para verdiğinde fazla yük olmamak için param olmasa da "var abi merak etme beni"der ve parayı geri çevirirdim.

Sanayiye gidince kazandığım parayla geçiniyordum.
ilk defa geçinmeyi öğrendim.

Lise 1 in yazında polis olan abimden gelen ilhamla
astsubay olmaya karar verdim ve hep hayalini kurdum.
Babamın "senden bir şey olmaz boş boşuna hayal kurma"dediği
ilk gün her şeyden vazgeçtim.

Hayal kurmadım... Şuan en büyük hayalim kendime bir ev almak onuda yavaştan biriktirerek gerçekleştireceğiz inşallah.

Bir keresinde diğer mahalleden bir çocuk ile kavga etmiştim.
Bunu duyan babam beni mahallenin içinde arkadaşlarımın yanında çook pis dövmüş döverken de "serseri misin"diyerek bağırmıştı.

Lise 2 de veli toplantısında notlarımı öğrendikten sonra
lisenin içinde beni yerin dibine sokmuştu.
O gün çok utanmıştım hem de çok.
Arkadaşlarımın ve kızların önünde bana kötü laflar söylemişti.

Lise 2 in ilk aylarında babam evlendi.
Üvey annem ile sıkıntım yok iyi bir kadın.
Bir tanede üvey abim var onuda seviyorum
abiden çok arkadaşım gibi.

Lise 2 nin son aylarında okulu bırakmamı söyledi.
bende bıraktım; bana sorarsanoz istemezdim ama
böyle olacaksa hiç okumayayım diye düşündüm.

Şimdi mutluyum belki çoğu hayallerimi gerçekleştiremedim
ama yine buna da şükür.
Anneme bir fatiha okursanız beni çok mutlu edersiniz.

(bkz: yalansa babamı gibsinler)
(bkz: 200 tl ve sırları) biraz tespit yapak