Madem Bekleyenler var devam ediyorum Rezlerini alın o halde!

Merhaba Ben Selami diyerek mesaj attım heycandan elim titriyordu ve doğru yazdım mı diye mesajı beş kez kontrol ettim, sonra bir tıkla göndermiştim aradan yarım saat sonra bir mesaj geldi biliyorumm eee nasılsın napıyorsun diye tabi orada bir kaç muhabbet dödükten sonra dışarı cıklaım mı dedi tabi olur dedim bende aynı yerde o zaman dedi tamam mesajı atıp, yola koyuldum,o yolu nasıl koştugumu bilmiyordum deli danalar gibi koşuyordum halbuki neden koşuyordum,onu ne kadar erken görürüsem o kadar iyidir diyordum kafamda...

Sonra buluşucagımız yere vardım yani bizim cami avlusuna... cok beklemeden o geldi, geldi oturdu karşıma her zaman ki gibi caminin iki kapısı vardı ve o hep sol taraftan girerdi,her oturdugumda ayaklarının dip dibe koyar otururdu,sag eli hep masada olurdu hep ama hep..

Biraz muhabbet etmiştik ama eskisine göre daha samimi bir şekilde, vakit biraz geç oldu ve ben onu eve zütürmeyi teklif ettim o biraz cekindi, kabul etmedi ilk başta ama sonra ısrarım sonucu kabul etmek zorunda kaldı..Çıktık caminin avlusundan evine doğru gidiyorduk cok fazlada gitmedik aslında 10 dkklık bir yoldu ama gidene kadar hep etrafına bakıyordu, belli cok korkuyordu bir gören olur diye bende bunu farkettim ki biraz uzak yürüyordum ona..

edit:Hiç havamda değilim, yine dert yıgının altında kaldım masamdaki 35 likle yazmaya çalışıyorum affola bir kusurumuz olursa.. Kimler burada